چگونه واکنشگرهای بهره برداری از مواد معدنی را اضافه کنیم؟

هدف از اضافه کردن معقول واکنش ها این است که اطمینان حاصل شود که واکنش ها می توانند به طور موثر با مواد معدنی تعامل داشته باشند و در نتیجه به جمع آوری انتخابی مواد معدنی دست یابند.حفظ حداکثر کارایی و غلظت مطلوب واکنشگرها در مواد خمیر نیز برای ثبات شاخص های پردازش مواد معدنی بسیار مهم است.بنابراین، لازم است که محل دوز و روش مناسب را بر اساس ویژگی های سنگ معدنی، خواص مواد شیمیایی و الزامات فرآیند انتخاب کنید.

در عملیات عملی، انتخاب نقاط دوز با استفاده از واکنشگر و همچنین با نقاط دوز واکنشگر که جایگزین می شود، ارتباط نزدیکی دارد.تنظیم کننده ها (مانند گلیس) به ماشین خرد کننده اضافه می شوند تا فعال سازی یا سرکوب یون های "ناگزیر" که ممکن است اثرات مضر بر شناور داشته باشند را از بین ببرند. مواد فشرده کننده باید قبل از جمع آوری اضافه شود و به طور کلی می تواند به آسیاب یا مخلوط کننده تانک اضافه شود. عامل فعال معمولا به مخلوط کننده و مخلوط کننده تانک اضافه می شود.پس چه رسد به جمع کننده و جمع کنندهبرای برخی از کلکتورهای کم اثر (مانند کریسول دیفنیل دیتیوفوسفات، دیتیوفوسفات 25، کروزین،و غیره.) ، به منظور ترویج پراکندگی آنها در خمیر و تعامل موثر با مواد معدنی و افزایش زمان تعامل با مواد معدنی، گاهی اوقات به ماشین خرد اضافه می شوند.

ترتیب معمول اضافه کردن واکنشگرها در طول شناور شدن سنگ خام این است: تنظیم واکنشگر - فشار دهنده - جمع کننده - کف. هنگامی که شناور شدن مواد معدنی کاهش می یابد، توالی دوز:فعال کننده - جمع کننده - کف کشنده.

علاوه بر این، انتخاب نقاط دوز نیز نیاز به در نظر گرفتن خواص سنگ معدنی و سایر شرایط خاص دارد.اضافه کردن زانتات به ماشین خرد کردن شاخص جداسازی مس را بهبود بخشیده استعلاوه بر این، هنگام نصب یک دستگاه شناور تک سلولی در چرخه خرد کردن برای بازیابی ذرات معدن خشن جدا شده، به منظور افزایش زمان عمل کلکتور،همچنین لازم است که مواد شیمیایی را به ماشین خرد کننده اضافه کنید..

از نظر روش های دوز، واکنشگرهای شناور را می توان به دو روش اضافه کرد: اضافه کردن یکبار و اضافه کردن دسته.

اضافه کردن یک بار به اضافه کردن یک واکنشگر خاص به مواد خمیر در یک زمان قبل از شناور شدن اشاره دارد.به طوری که غلظت واکنشگر در یک نقطه کار خاص بالاتر است و اضافه کردن آن راحت تر استبه طور کلی، دوزهای یکبار مصرف اغلب برای واکنش ها (مانند سودا، نیرو، و غیره) که به راحتی در آب حل می شوند، به راحتی توسط ماشین آلات فوم برداشته نمی شوند، استفاده می شود.و به راحتی در مواد خمیر واکنش نشان نمی دهند و شکست می خورند.

دوز بندی دسته ای به اضافه کردن یک واکنشگر خاص در چندین دسته در طول فرآیند شناور شدن اشاره دارد. به طور کلی 60٪ تا 70٪ از کل مقدار قبل از شناور شدن اضافه می شود،و ۳۰ تا ۴۰ درصد باقیمانده در چندین دسته به موقعیت های مناسب اضافه می شوداین روش دوز دهی دسته ای می تواند غلظت واکنشگرها را در کل خط عملیات شناور نگه دارد و در نتیجه شاخص های بهره برداری را ثبات بخشد.

برای موقعیت های زیر، اضافه کردن دسته باید اتخاذ شود:

(1) برای موادی که به سختی در آب حل می شوند و به راحتی توسط فوم از بین می روند (مانند اسید اولئیک، جمع کننده های آمین آلیفاتیک).

(2) واکنش دهنده هایی که مستعد واکنش یا تجزیه هستند و در مواد معدنی بی اثر می شوند. به عنوان مثال، دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد و غیره، اگر فقط در یک نقطه اضافه شوند، به سرعت واکنش نشان می دهند و شکست می خورند.

(3) برای واکنش هایی که نیاز به کنترل دوز دقیق دارند. به عنوان مثال، اگر غلظت محلی سولفید سدیم بیش از حد بالا باشد، انتخاب پذیری خود را از دست می دهد.

مدت زمان عمل واکنشگرها متفاوت است و واکنشگرهای رایج در عمل را می توان بر اساس تجربه تعیین کرد. به عنوان مثال روغن کاج به مدت 1 تا 3 دقیقه نیاز دارد.در حالی که زانتات نیاز به 1-4 دقیقه.