معادن متروکه در اندونزی

بسیاری از کشورها پاکسازی پس از عملیات را به عنوان بخشی از مجوز استخراج معدن که قبل از شروع عملیات صادر می شود، موظف می کنند.در مناطقی که سیستم های اجرای قانون موثر دارند، این بندها مسئولیت شرکت استخراج را به نامه مجوز محدود می کند.به عنوان مثال، در حالی که یک عملیات در ایالات متحده ممکن است خطر یک نبرد قانونی با فردی را که 30 سال بعد انگشت پای خود را روی کلاه ایمنی دور انداخته می‌کند، به خطر بیاندازد، یک بند پاکسازی مسئولیت خاص یک شرکت را مشخص می‌کند: نه کمتر و نه بیشتر.

در کشورهایی با اجرای کمتر موثر پاکسازی، این بندها در عوض خود یک خطر هستند.پس از پایان عملیات، آیا دارنده قرارداد می تواند مطمئن باشد که مسئولیت آنها به پایان می رسد؟آیا آنها می توانند مطمئن باشند که دولت به استاندارد پاکسازی توجه خواهد کرد؟آیا در 30 سال آینده، آیا آن دولت دارنده مجوز را به عدم اجرای قرارداد خود یا اقداماتی که در وهله اول هرگز مسئول آن نبوده اند، متهم خواهد کرد؟

اینها سوالاتی است که شرکت های معدنی اندونزی بدون پاسخ روشن از خود می پرسند.برخی از صاحبان قدرت مطمئناً اراده ای برای اطمینان از پاکسازی و ثبت مین پس از عملیات موثر دارند، اما با یک وظیفه دلهره آور برای بهبود لجستیک معدن در کشور روبرو هستند.در حال حاضر، 2000 معدن ثبت نشده می تواند مانع آینده درخشان کشور شود.

اندونزی، معادن متروکه و پیامدهای فساد

به عنوان بزرگترین صادرکننده زغال سنگ حرارتی جهان، معدن نقش مهمی در اقتصاد اندونزی دارد.قوانین اندونزی شرکت های معدن را مسئول پاکسازی پس از حفاری می داند، اما این قوانین اغلب اجرا نمی شوند.

بخشی از مشکل مربوط به خود قوانین است.دیوید وودبری بوم‌شناس برای غیرانتفاعی Mongabay نوشت: «قانون می‌گوید که شرکت‌های زغال‌سنگ باید «وضعیت اصلی» چشم‌انداز را بازیابی کنند - هدفی غیرواقعی که حتی در بهترین حالت‌ها توسط علم فعلی در مورد بازسازی معادن پشتیبانی نمی‌شود.

با پیشنهاد این که بازگرداندن "شرایط اولیه" امکان پذیر است، این قانون میزان و مقیاس تخریب باقی مانده پس از استخراج سطحی را مخدوش می کند.وودبری به پایان رسید.

بدون اجرای مؤثر، احیای معدن برای کسانی که صرفاً با سود همراه هستند، به یک هزینه «غیرضروری» تبدیل می‌شود.پاک‌سازی مین‌ها باعث می‌شود هر کسی که این کار را انجام می‌دهد بدون هیچ پاداش ملموس رقابتی کمتری داشته باشد.

این بدان معنا نیست که متوسط ​​اندونزیایی ها علاقه ای به پاکسازی مین های سابق ندارند.بین سال‌های 2014 تا 2020، 168 نفر بر اثر سقوط در گودال‌های متروکه‌ای که اغلب شیب‌دار و پر از آب هستند، جان خود را از دست دادند.صنعت موازی استخراج غیرقانونی معادن باعث برخی از این موارد می شود، در حالی که کارگران را بدون هیچ عواقبی در معرض خطر قرار می دهد و هیچ مسئولیتی برای پاکسازی پس از پایان عملیات ندارد.

رئیس بخش حقوقی و شبکه ما، مو جمیل، در تلویزیون @KompasTV اظهار داشت که بر اساس یافته‌های جتام، چندین نقش از سوی مقامات پلیس در حمایت از عملیات معدنکاری غیرقانونی وجود دارد. .com/HBddlRLeKS

- شبکه حمایت از معدن - اندونزی (@JATAMupdates) 29 نوامبر 2022

بر اساس گزارش وزارت منابع معدنی و انرژی اندونزی، 2741 معدن غیرقانونی در این کشور فعال است.این عملیات غیرقانونی تنها با پرداخت هزینه به مجریان قانون محلی برای سکوت خود، که سازمان تجارت معدن اندونزی JATAM می گوید در چندین سطح اتفاق می افتد، می تواند ادامه یابد.

پاکسازی معادن اندونزی به معنای پاکسازی پلیس اندونزی است

این پویایی ماینرها که به مقامات بی سابقه پرداخت می کنند، بسیاری از ویژگی های فرآیندهای قانونی بالاتر را دارد، بنابراین در تئوری، انتقال به یک چارچوب قانونی قوی تر ممکن است دور از ذهن نباشد.اما اخیراً مرکز توجه پلیس اندونزی معطوف شده است.

در اواخر سال 2022، رسوایی‌های همزمان باعث شد که گزارش‌های دولتی پلیس را مسئول یک فاجعه عظیم جمعیت، یک افسر متهم به قاچاق مواد مخدر، محاکمه سرشناس یک ژنرال پلیس و یک افسر سابق به دخالت سیستماتیک پلیس در استخراج غیرقانونی معدن اعتراف کردند.

نیروی پلیس این کشور با اتهامات فساد، وحشیگری و اقدام فراتر از قانون مبارزه می کند.گزارشی از سوی شرکت مشاوره گان اینتگریتی می گوید که از هر پنج اندونزیایی دو نفر اکثر یا همه پلیس را فاسد می دانند.تقریباً 30 درصد از مردم اندونزی به پلیس رشوه داده اند.

https://www.mining-technology.com/features/abandoned-mines-indonesia-kalimantan/